2ΤΡΟΧΟΙ 1997 τεύχος 66
The Big Red Machine...
Η όλη ιστορία ξεκίνησε τρεις μήνες πριν σε ένα στενό, στην περιοχή της Δάφνης. Πολλά αντικρουόμενα σχόλια έχουν ακουστεί στο παρελθόν για το στενό αυτό, όπως για τύπους... υποχθόνιους με μακριά μαλλιά και γένια, τύπους που φορούν δερμάτινα, μαύρα γυαλιά, τύπους που έρχονται και φεύγουν καβάλα επάνω σε εκθαμβωτικά και θορυβώδη bikes.
Ο Harry έμαθε τη διεύθυνση μεταξύ ενός πακέτου Marlboro και ενός six-pack BUD. Η ολοσέλιδη καταχώριση του Custom-Harley-Specialists (CHS)λειτούργησε σα διακόπτης στο μυαλό του, δίνοντας διέξοδο στις σκέψεις για το πώς θα δώσει στο bike του την εικόνα της ωμής, μεταλλικής και κατακόκκινης φαντασίωσής του.
Μέσα απ' τις μεγάλες πόρτες του CHS η βουή του δρόμου ακούγεται μακρινή και κάπου-κάπου γίνεται πιο έντονη από τον ήχο κάποιας εξάτμισης, που μαρτυρά την παρουσία κάποιου νεοφερμένου. Κάτι τέτοιο συνέβη μια Παρασκευή μεσημέρι, όταν ο Harry σταμάτησε το bike του έξω απ' το CHS. Μετά λοιπόν την παρέλευση μισής περίπου ώρας, συζητώντας με το Σπύρο, άρχισε να κοιτάει μετά μανίας τους καταλόγους που περιέχουν αξεσουάρ για να τροποποιήσει κανείς το Harley που καβαλάει και να το φέρει στα γούστα του. Το μικρόβιο του customizing είχε προσβάλλει το αδύναμο, να αντισταθεί στα καλούδια και τις ιδέες του Σπύρου, μυαλό του Harry. Θυμάμαι ακόμα τα τελευταία λόγια του Harry προς το Σπύρο και την σχεδόν μονολεκτική απάντηση του δεύτερου: << Το θέλω κόκκινο σαν τη φωτιά και δυνατό σαν ταύρο>>. << Μην ανησυχείς, man, θα το 'χεις!>> Απ' ότι φαίνεται, το ωραίο και ηλιόλουστο Σαββατοκύριακο που ακολούθησε,σίγουρα βρήκε το Harry να κάθεται σε αναμμένα κάρβουνα περιμένοντας το πρωί της Δευτέρας ( που θα σήμαινε την έρναξη μιας μακρόχρονης επιχείρησης).
STOCK SUCKS!
Μέρα με τη μέρα ο Σπύρος άρχισε να συνδέει τα κομμάτια του παζλ που έβγαιναν απ' το μυαλό του Harry. Ακούγεται αστείο, αλλά τα μόνα stock πράγματα που κρατήθηκαν << εν ζωή>>, χωρίς να μπουν στο... χρονοντούλαπο, ήταν ο σκελετός, ο κινητήρας με το κιβώτιο και ο μπροστινός τροχός...! Βέβαια όλη η ιστορία έχει μια σειρά που - τουλάχιστον - καταδεικνύει το γιατί αντικαταστάθηκαν τα περισσότερα κομμάτια της μοτοσικλέτας με αντίστοιχα after market. Η αρχή έγινε με την απόφαση τοποθέτησης ενός super τεράστιου πίσω ελαστικού με διαστάσεις 200/50-15. Αυτό απαιτεί τη χρήση μιας αντίστοιχης χειροποίητης ζάντας γερμανικής καταγωγής, που - κατά κανόνα- τροφοδοτεί ομάδες που κατεβαίνουν σε αγώνες dragster! Συνήθως όμως, τέτοιες << πράξεις >> φέρνουν στο φως μια αλυσίδα από αλλαγές, που κρίνονται απαραίτητες για να δουλέψει μια ιδέα τέτοιου φάρδους! Στη συνέχεια, κόπηκε το υποπλαίσιο που κρατά το πίσω φτερό και κολλήθηκε από την έξω μεριά για να χωρέσει το τεράστιο ελαστικό. Το ψαλίδι της << μαμάς >> αντικαταστάθηκε από άλλο, το οποίο μπορεί να δεχτεί το φαρδύ ελαστικό και έχει ενισχυθεί, κατόπιν προσεκτικής μελέτης, για τα φορτία που θα δεχθεί. Όλα αυτά, αλλά και πολλές ακόμα μικρές μετατροπές, έδωσαν στο bike μια τερατώδη πίσω όψη. Η κατασκευή του πίσω φτερού έγινε από την αρχή με χοντρή λαμαρίνα πάχους 2,2 χιλιοστών που, αφού κουρμπαρίστηκε και κόπηκε στις σωστές διαστάσεις, έδωσε μια άλλη πνοή στο project. To μπροστινό σύστημα αντικαταστάθηκε πλήρως από ένα wide-glide της γαλλικής Techno-Plus, πείθοντας και τον πιο σκεπτικιστή για τα προσόντα του. Η μεταλλοτεχνία είχε αρχίσει να δουλεύει πλέον για τα καλά και δε θα άφηνε απείραχτο το ντεπόζιτο της βενζίνης, μια και ο χοντρός όγκος του απαιτούσε την ανάγκη ενός << τραβήγματος>>, για να φύγουν και οι παραμικρές παραπομπές σε αναφορές stock καταστάσεων. Έτσι λοιπόν, μετά από 30 ώρες δουλειάς, πήρε γραμμές υψηλής ραπτικής ( για κάποιους ) θυμίζοντας δουλειές αμερικανών μαστόρων του είδους, όπως είναι ο Ness και ο Perewitz. Παρόμοια συνέβηκαν και στο dash panel ( κονσόλα ), τοποθετώντας μια κατασκευή ανάλογη σε δουλειά και ποιότητα με τα παραπάνω. Αξίζει να αναφέρουμε ότι, μόλις ο αναβάτης γυρίσει το διακόπτη του ignition στο ΟΝ, τα αρχικά του ανακατασκευαστή CHS φωτίζονται απ' τις λυχνίες νεκράς και λαδιού. Πανομοιότυπα φαινόμενα λεπτεπίλεπτων και λειτουργικών κατασκευών βλέπουμε παντού, όπως ψυγείου λαδιού και φίλτρο αέρα by CHS. Το παράπονο όμως του Harry υπήρχε διάχυτο στον αέρα κατά τη διάρκεια των επισκέψεων μου στο CHS. << Τέτοια όψη δεν αρμόζει σε μοτοσικλέτα ιπποδυνάμεως 55bhp στον τροχό>>...Τι να έκανε ο chef λοιπόν, ενέδωσε στις προτροπές όλων για να αναπνεύσει, όπως αρμόζει στην περίπτωση, ο μεγάλος Twin.
FIRE BREATHING EYO
Υπήρξαν πολλές προτάσεις, πολλές ενστάσεις και άλλες τόσες παρεμβάσεις για το πως και γιατί άναψε την άσβεστη φλόγα στα σωθικά του κήτους. Ακολούθησαν όμως μια παλιά συνταγή που δεν απαιτεί υπερκυβισμό του κινητήρα, αποφεύγοντας έτσι τις μετεγχειρητικές επιπλοκές. Το 15ωρο που ο Σπύρος δούλεψε τις κεφαλές απέφερε αύξηση της συμπίεσης από 9.0:1 σε 10.5:1 ώστε, σε συνδυασμό με τον εκκεντροφόρο 300-2Β της Crane, να δοθεί δύναμη στα χαμηλά και στα μεσαία της γκάμας των στροφών. Ρίχνοντας μια ματιά στα διαγράμματα ροπής και ιπποδύναμης, θα καταλάβει κανείς ότι από τις 3.000 σ.α.λ. η ιπποδύναμη στον πίσω τροχό ανέβηκε στα 74 bhp, ενώ η ροπή έφτασε αντίστοιχα στα 11 kgrm στις 4.200 σ.α.λ. Σημαντικό ρόλο έπαιξαν το μηχανικό καρμπιρατέρ της S&S Super E (40 mm), καθώς και τα πειράγματα στα ηλεκτρικά, όπου με την προσθήκη μιας νέας ηλεκτρονικής ανάφλεξης απ' την Crane (Hi-4), δόθηκαν απεριόριστες δυνατότητες ρυθμίσεων στην καμπύλη του αβάνς, στην επιθυμητή κλίμακα για τον κόφτη και για το χρονισμό του πίσω κυλίνδρου. Το όλο σετ συμπληρώνουν ένα ζευγάρι μακριές χρωμιωμένες εξατμίσεις, τα γνωστά στο χώρο Porker Pipes (Hi-Low). Από προσωπική άποψη πιστεύουμε ότι θα υπήρχαν καλύτερα αποτελέσματα σε κέρδος ιπποδύναμης - ροπής αν είχαν χρησιμοποιηθεί αντίστοιχα σετ εξατμίσεων, όπως οι Vance & Hines ή Supertrapp. Φυσικά όλα αυτά ανέβαζαν κατακόρυφα τον προυπολογισμό του Harry και έτσι η τελική επιλογή αφέθηκε στον ίδιο.
IT SURE LOOKS LIKE A HARLEY!
Μέρες και ώρες περνούσαν καθώς ο Σπύρος βρισκόταν σκυμμένος δουλεύοντας με το team του CHS, και το Harry να ξεφυσάει απ' την αγωνία για το αποτέλεσμα. Τα κοστούμια ήρθαν απ' το βαφείο και μπορώ να φέρω στο μυαλό μου την έκφραση όλων όταν αντίκρυσαν το φοβερό ερωτικό κόκκινο της Ferrari σε συνδυασμό με τα απίστευτα χρώμια. Το όλο οπτικό αποτέλεσμα επιβεβαίωσε και ο Nitro (το Pit-bull του Σπύρου) με ένα γρύλισμα ικανοποίησης πηδώντας γύρω απ' το bike. Σίγουρα όμως τη μεγαλύτερη ικανοποίηση, ακόμα και απ' το Harry, ένοιωσε ο Σπύρος, σαν υπεύθυνος του όλου project. Ακολούθησαν οι μετρήσεις, που προαναφέραμε και ρυθμίσεις που απάλειψαν κάθε ίχνος δυσλειτουργίας. Η έκφραση που σχηματίστηκε στο πρόσωπο του υπογράφοντος, ήταν όμοια με ενός παιδιού που σβήνει το κερί των πρώτων γενεθλίων του, όταν βρέθηκε πίσω από το... μεγάλο ape, ορίζοντας αυτόν τον επιβλητικό όγκο των 260+ κιλών. Το bike απέκτησε φοβερή οδική συμπεριφορά, σε συνάρτηση με τα κιλά και την πάντα αργή γεωμετρία της <<μαμάς>>. Κάποιος που απλώς το βλέπει, απορεί πως ένας άνθρωπος μεσαίου βάρους και ύψους το φέρνει στα ίσια του... Και όμως! Στις δύο βδομάδες των δοκιμών δεν αντιμετωπίσαμε τα αναμενόμενα εκ του μεγέθους. Σε μακρινές βόλτες όπως -στη Χαλκίδα- μπορέσαμε να τσεκάρουμε φρένα και αναρτήσεις, που μετά την αντικαταστασή τους απέδωσαν τα μέγιστα. Όσον αφορά τα πρώτα είναι αρκετά δυνατά με αίσθηση προοδευτικότητας, χωρίς να μπλοκάρουν ή να σφυρίζουν είναι ένα μίγμα από τρείς 6άρες δαγκάνες billet της Tecno-Plus ( δύο μπρος και μία πίσω )με πλευστούς ρότορες της ίδιας εταιρίας. Οι αναρτήσεις, που πλαισιώνουν το project, είναι για μεν πίσω της γαλλικής Fournales, παρέχοντας ρυθμίσεις προφόρτισης και επαναφοράς ανάλογα με το φορτίο της μοτοσικλέτας, ενώ εμπρός έχουν τοποθετηθεί προοδευτικά ελατήρια της αμερικάνικης Progressive suspencion, που κάνουν άριστα τη δουλειά τους απορροφώντας κάθε ανωμαλία του οδοστρώματος.
Σε γενικές γραμμές η μοτοσικλέτα αυτή είναι μια πολύ καλοστημένη άποψη για το πως και το γιατί οι αναβάτες του χώρου ( και όχι ) επιλαμβάνονται μιας κατάστασης καθαρά προσωπικής, με προεκτάσεις βαθειά μέσα στην ψυχή του καθενός μας.
Κλείνοντας, απευθύνουμε ένα μήνυμα στο Harry, το Σπύρο και το team του CHS.
Rules are made to be broken, ride for ever. Cheers men!
Κείμενο: ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΡΟΜΠΕΤΑΣ Φωτογραφίες: ΘΑΝΟΣ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ
Δημοσιεύθηκε στο περιοδικό 2τροχοί στο τεύχος 66 τον Ιανουάριο του 1997
Η όλη ιστορία ξεκίνησε τρεις μήνες πριν σε ένα στενό, στην περιοχή της Δάφνης. Πολλά αντικρουόμενα σχόλια έχουν ακουστεί στο παρελθόν για το στενό αυτό, όπως για τύπους... υποχθόνιους με μακριά μαλλιά και γένια, τύπους που φορούν δερμάτινα, μαύρα γυαλιά, τύπους που έρχονται και φεύγουν καβάλα επάνω σε εκθαμβωτικά και θορυβώδη bikes.
Ο Harry έμαθε τη διεύθυνση μεταξύ ενός πακέτου Marlboro και ενός six-pack BUD. Η ολοσέλιδη καταχώριση του Custom-Harley-Specialists (CHS)λειτούργησε σα διακόπτης στο μυαλό του, δίνοντας διέξοδο στις σκέψεις για το πώς θα δώσει στο bike του την εικόνα της ωμής, μεταλλικής και κατακόκκινης φαντασίωσής του.
Μέσα απ' τις μεγάλες πόρτες του CHS η βουή του δρόμου ακούγεται μακρινή και κάπου-κάπου γίνεται πιο έντονη από τον ήχο κάποιας εξάτμισης, που μαρτυρά την παρουσία κάποιου νεοφερμένου. Κάτι τέτοιο συνέβη μια Παρασκευή μεσημέρι, όταν ο Harry σταμάτησε το bike του έξω απ' το CHS. Μετά λοιπόν την παρέλευση μισής περίπου ώρας, συζητώντας με το Σπύρο, άρχισε να κοιτάει μετά μανίας τους καταλόγους που περιέχουν αξεσουάρ για να τροποποιήσει κανείς το Harley που καβαλάει και να το φέρει στα γούστα του. Το μικρόβιο του customizing είχε προσβάλλει το αδύναμο, να αντισταθεί στα καλούδια και τις ιδέες του Σπύρου, μυαλό του Harry. Θυμάμαι ακόμα τα τελευταία λόγια του Harry προς το Σπύρο και την σχεδόν μονολεκτική απάντηση του δεύτερου: << Το θέλω κόκκινο σαν τη φωτιά και δυνατό σαν ταύρο>>. << Μην ανησυχείς, man, θα το 'χεις!>> Απ' ότι φαίνεται, το ωραίο και ηλιόλουστο Σαββατοκύριακο που ακολούθησε,σίγουρα βρήκε το Harry να κάθεται σε αναμμένα κάρβουνα περιμένοντας το πρωί της Δευτέρας ( που θα σήμαινε την έρναξη μιας μακρόχρονης επιχείρησης).
Μέρα με τη μέρα ο Σπύρος άρχισε να συνδέει τα κομμάτια του παζλ που έβγαιναν απ' το μυαλό του Harry. Ακούγεται αστείο, αλλά τα μόνα stock πράγματα που κρατήθηκαν << εν ζωή>>, χωρίς να μπουν στο... χρονοντούλαπο, ήταν ο σκελετός, ο κινητήρας με το κιβώτιο και ο μπροστινός τροχός...! Βέβαια όλη η ιστορία έχει μια σειρά που - τουλάχιστον - καταδεικνύει το γιατί αντικαταστάθηκαν τα περισσότερα κομμάτια της μοτοσικλέτας με αντίστοιχα after market. Η αρχή έγινε με την απόφαση τοποθέτησης ενός super τεράστιου πίσω ελαστικού με διαστάσεις 200/50-15. Αυτό απαιτεί τη χρήση μιας αντίστοιχης χειροποίητης ζάντας γερμανικής καταγωγής, που - κατά κανόνα- τροφοδοτεί ομάδες που κατεβαίνουν σε αγώνες dragster! Συνήθως όμως, τέτοιες << πράξεις >> φέρνουν στο φως μια αλυσίδα από αλλαγές, που κρίνονται απαραίτητες για να δουλέψει μια ιδέα τέτοιου φάρδους! Στη συνέχεια, κόπηκε το υποπλαίσιο που κρατά το πίσω φτερό και κολλήθηκε από την έξω μεριά για να χωρέσει το τεράστιο ελαστικό. Το ψαλίδι της << μαμάς >> αντικαταστάθηκε από άλλο, το οποίο μπορεί να δεχτεί το φαρδύ ελαστικό και έχει ενισχυθεί, κατόπιν προσεκτικής μελέτης, για τα φορτία που θα δεχθεί. Όλα αυτά, αλλά και πολλές ακόμα μικρές μετατροπές, έδωσαν στο bike μια τερατώδη πίσω όψη. Η κατασκευή του πίσω φτερού έγινε από την αρχή με χοντρή λαμαρίνα πάχους 2,2 χιλιοστών που, αφού κουρμπαρίστηκε και κόπηκε στις σωστές διαστάσεις, έδωσε μια άλλη πνοή στο project. To μπροστινό σύστημα αντικαταστάθηκε πλήρως από ένα wide-glide της γαλλικής Techno-Plus, πείθοντας και τον πιο σκεπτικιστή για τα προσόντα του. Η μεταλλοτεχνία είχε αρχίσει να δουλεύει πλέον για τα καλά και δε θα άφηνε απείραχτο το ντεπόζιτο της βενζίνης, μια και ο χοντρός όγκος του απαιτούσε την ανάγκη ενός << τραβήγματος>>, για να φύγουν και οι παραμικρές παραπομπές σε αναφορές stock καταστάσεων. Έτσι λοιπόν, μετά από 30 ώρες δουλειάς, πήρε γραμμές υψηλής ραπτικής ( για κάποιους ) θυμίζοντας δουλειές αμερικανών μαστόρων του είδους, όπως είναι ο Ness και ο Perewitz. Παρόμοια συνέβηκαν και στο dash panel ( κονσόλα ), τοποθετώντας μια κατασκευή ανάλογη σε δουλειά και ποιότητα με τα παραπάνω. Αξίζει να αναφέρουμε ότι, μόλις ο αναβάτης γυρίσει το διακόπτη του ignition στο ΟΝ, τα αρχικά του ανακατασκευαστή CHS φωτίζονται απ' τις λυχνίες νεκράς και λαδιού. Πανομοιότυπα φαινόμενα λεπτεπίλεπτων και λειτουργικών κατασκευών βλέπουμε παντού, όπως ψυγείου λαδιού και φίλτρο αέρα by CHS. Το παράπονο όμως του Harry υπήρχε διάχυτο στον αέρα κατά τη διάρκεια των επισκέψεων μου στο CHS. << Τέτοια όψη δεν αρμόζει σε μοτοσικλέτα ιπποδυνάμεως 55bhp στον τροχό>>...Τι να έκανε ο chef λοιπόν, ενέδωσε στις προτροπές όλων για να αναπνεύσει, όπως αρμόζει στην περίπτωση, ο μεγάλος Twin.
Υπήρξαν πολλές προτάσεις, πολλές ενστάσεις και άλλες τόσες παρεμβάσεις για το πως και γιατί άναψε την άσβεστη φλόγα στα σωθικά του κήτους. Ακολούθησαν όμως μια παλιά συνταγή που δεν απαιτεί υπερκυβισμό του κινητήρα, αποφεύγοντας έτσι τις μετεγχειρητικές επιπλοκές. Το 15ωρο που ο Σπύρος δούλεψε τις κεφαλές απέφερε αύξηση της συμπίεσης από 9.0:1 σε 10.5:1 ώστε, σε συνδυασμό με τον εκκεντροφόρο 300-2Β της Crane, να δοθεί δύναμη στα χαμηλά και στα μεσαία της γκάμας των στροφών. Ρίχνοντας μια ματιά στα διαγράμματα ροπής και ιπποδύναμης, θα καταλάβει κανείς ότι από τις 3.000 σ.α.λ. η ιπποδύναμη στον πίσω τροχό ανέβηκε στα 74 bhp, ενώ η ροπή έφτασε αντίστοιχα στα 11 kgrm στις 4.200 σ.α.λ. Σημαντικό ρόλο έπαιξαν το μηχανικό καρμπιρατέρ της S&S Super E (40 mm), καθώς και τα πειράγματα στα ηλεκτρικά, όπου με την προσθήκη μιας νέας ηλεκτρονικής ανάφλεξης απ' την Crane (Hi-4), δόθηκαν απεριόριστες δυνατότητες ρυθμίσεων στην καμπύλη του αβάνς, στην επιθυμητή κλίμακα για τον κόφτη και για το χρονισμό του πίσω κυλίνδρου. Το όλο σετ συμπληρώνουν ένα ζευγάρι μακριές χρωμιωμένες εξατμίσεις, τα γνωστά στο χώρο Porker Pipes (Hi-Low). Από προσωπική άποψη πιστεύουμε ότι θα υπήρχαν καλύτερα αποτελέσματα σε κέρδος ιπποδύναμης - ροπής αν είχαν χρησιμοποιηθεί αντίστοιχα σετ εξατμίσεων, όπως οι Vance & Hines ή Supertrapp. Φυσικά όλα αυτά ανέβαζαν κατακόρυφα τον προυπολογισμό του Harry και έτσι η τελική επιλογή αφέθηκε στον ίδιο.
Μέρες και ώρες περνούσαν καθώς ο Σπύρος βρισκόταν σκυμμένος δουλεύοντας με το team του CHS, και το Harry να ξεφυσάει απ' την αγωνία για το αποτέλεσμα. Τα κοστούμια ήρθαν απ' το βαφείο και μπορώ να φέρω στο μυαλό μου την έκφραση όλων όταν αντίκρυσαν το φοβερό ερωτικό κόκκινο της Ferrari σε συνδυασμό με τα απίστευτα χρώμια. Το όλο οπτικό αποτέλεσμα επιβεβαίωσε και ο Nitro (το Pit-bull του Σπύρου) με ένα γρύλισμα ικανοποίησης πηδώντας γύρω απ' το bike. Σίγουρα όμως τη μεγαλύτερη ικανοποίηση, ακόμα και απ' το Harry, ένοιωσε ο Σπύρος, σαν υπεύθυνος του όλου project. Ακολούθησαν οι μετρήσεις, που προαναφέραμε και ρυθμίσεις που απάλειψαν κάθε ίχνος δυσλειτουργίας. Η έκφραση που σχηματίστηκε στο πρόσωπο του υπογράφοντος, ήταν όμοια με ενός παιδιού που σβήνει το κερί των πρώτων γενεθλίων του, όταν βρέθηκε πίσω από το... μεγάλο ape, ορίζοντας αυτόν τον επιβλητικό όγκο των 260+ κιλών. Το bike απέκτησε φοβερή οδική συμπεριφορά, σε συνάρτηση με τα κιλά και την πάντα αργή γεωμετρία της <<μαμάς>>. Κάποιος που απλώς το βλέπει, απορεί πως ένας άνθρωπος μεσαίου βάρους και ύψους το φέρνει στα ίσια του... Και όμως! Στις δύο βδομάδες των δοκιμών δεν αντιμετωπίσαμε τα αναμενόμενα εκ του μεγέθους. Σε μακρινές βόλτες όπως -στη Χαλκίδα- μπορέσαμε να τσεκάρουμε φρένα και αναρτήσεις, που μετά την αντικαταστασή τους απέδωσαν τα μέγιστα. Όσον αφορά τα πρώτα είναι αρκετά δυνατά με αίσθηση προοδευτικότητας, χωρίς να μπλοκάρουν ή να σφυρίζουν είναι ένα μίγμα από τρείς 6άρες δαγκάνες billet της Tecno-Plus ( δύο μπρος και μία πίσω )με πλευστούς ρότορες της ίδιας εταιρίας. Οι αναρτήσεις, που πλαισιώνουν το project, είναι για μεν πίσω της γαλλικής Fournales, παρέχοντας ρυθμίσεις προφόρτισης και επαναφοράς ανάλογα με το φορτίο της μοτοσικλέτας, ενώ εμπρός έχουν τοποθετηθεί προοδευτικά ελατήρια της αμερικάνικης Progressive suspencion, που κάνουν άριστα τη δουλειά τους απορροφώντας κάθε ανωμαλία του οδοστρώματος.
Κλείνοντας, απευθύνουμε ένα μήνυμα στο Harry, το Σπύρο και το team του CHS.
Rules are made to be broken, ride for ever. Cheers men!
Δημοσιεύθηκε στο περιοδικό 2τροχοί στο τεύχος 66 τον Ιανουάριο του 1997
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου